Opis Cyst Tarlova (tłumaczenie: Danuta L.)
Louise A. Shmidt, D.O.
Członek grupy dyskusyjnej TarlovTalk
Rdzeń kręgowy / korzenie nerwowe okrywają następujące warstwy tkanek występujące po kolei:
opona miękka (pia)
opona pajęcza (anachroid) z płynem mózgowo-rdzeniowym (CSF)
opona twarda (dura)
kości, mięśnie i skóra
1. Oddziaływanie Cyst Tarlova
Cysty Tarlova są to cysty wypełnione płynem mózgowo-rdzeniowym, występujące wzdłuż nerwów krzyżowych i nerwów niższych partii lędźwiowych kręgosłupa. Cysty opony pajęczej kręgosłupa są cystami podobnymi do tych występujących przy nerwach w części szyjnej, w piersiowej i w wyższej lędźwiowej kręgosłupa.
Obecnie określeniem: Cysty Tarlova nazywamy wszystkie cysty występujące w kręgosłupie.
Cysty, które dają objawy, uciskają/przytrzaskują nerwy, szczególnie pachwinowe nerwy współczulne. Jakiekolwiek zwiększenie ciśnienia w cystach lub poza nimi powoduje zwiększenie objawów i zakłócenie pracy nerwów. (To nie jest TO SAMO co się dzieje w przypadku bolesności/zakwaszenia mięśni, które muszą przyjść do swojej kondycji.) Wszystkie wysiłki lub aktywności fizyczne tj jazda na rowerze, gimnastyka muszą być ograniczane, bo powodują zwiększenie objawów. Wszystkie natomiast ćwiczenia, które nie zwiększają objawów powinny być przez chorego wykonywane.
Ciało człowieka utrzymuje w równowadze homeostaza.
Szybki spacer i/alb ból zwiększa tętno serca, zwiększa się wtedy ciśnienie krwi i rośnie ciśnienie płynu mózgowo- rdzeniowego.
Jeśli chory stoi to oznacza, że cysty mogą reagować jak balony wodne, czyli zwiększać swoją objętość dając większy nacisk i większe objawy z bólem. Ćwiczenia plus ból oznacza zwiększenie albo zwielokrotnienie rozmiaru cyst i zwiększenie parcia/nacisku i symptomów.
Siedzenie powoduje wzmożenie zewnętrznego ucisku na wszystko co jest w brzuchu w dolnej partii brzucha tj na cysty, nerwy, na jelita i inne organy tam znajdujące się.
Podczas przybrania pozycji zgodnie z siłą ciążenia (siedzenie lub leżenie) cysty mają tendencję do wypełniania się, więc każdy ucisk jest przenoszony na organ w którego zasięgu się obecnie znajdują. Dlatego pełny brzuch (jedzenie), pełny pęcherz (picie) albo okres miesięczny u kobiet może spowodować zakleszczenie cyst pomiędzy dwoma źródłami ucisku. Cysty umieszczone na wyższych partiach nerwów mogą reagować bardziej niż na nerwach niższych, ale te ostatnie też odpowiadają bólami nóg, drętwieniem nóg, słabością mięśni itp.
Jeżeli chory zbyt długo stoi (a to zależy od kondycji chorego i od usytuowania cyst) mogą wywołać ogromne drętwienia, zaciśnięcie organów wewnętrznych, długotrwałe objawy Valsalvy i potęgować ból.
Wnioskuję więc, że homeostaza (równowaga) jest wywołana na skutek ucisku cyst na parasympatyczny i sympatyczny układ nerwów, co sprzyja, między innymi, dostosowywaniu procesów homeostatycznych.
Czasami leżenie z wyprostowanymi nogami na boku uwalnia chorego od bólu i niekiedy objawy ustępują.
2. Formowanie się cyst Tarlova
Pomyślcie o Oponie Pajęczej jako o włóknach sieci pajęczej. Sieć jest kompletna, ma dużo uporządkowanych dziur jest otoczona płynem zamiast powietrza. Płyn przepływa pod siecią (część podpajęczynówkowa), przez sieć (opona pajęcza). Ta sieć pajęcza zawiesza włókno NERWU w płynie mózgowo-rdzeniowym, przez co go ochrania.
Opona twarda jest pewną zewnętrzną pokrywą, twardą i zabezpieczającą płyn przed wydostaniem się na zewnątrz. Opona miękka i opona pajęcza tworzą się z tych samych komórek embrionu, jeśli nawet opona miękka dotyka bezpośrednio nerwów, a opona pajęcza dotyka opony twardej – to „dotykanie” następuje poprzez krzyżujące się promiennie beleczki.
Właśnie pojawia się pająk który akurat dzisiaj jest nie w humorze. Zamiast tworzyć sieć regularną (oponę pajęczą) z dziurami, tworzy worki/baloniki które nie są podziurawione i są jak pułapka: jedno wejście, ale bez możliwości wyjścia. Płyn mózgowo-rdzeniowy napływa do tych baloników. Jeśli istnieje zawór w pułapce, płyn nigdy nie wydostanie się na zewnątrz.
A jak balonik nie jest poprawnie zbudowany to nie zabezpiecza włókien nerwów przed uderzeniami/wstrząsem tak jak to robi normalna sieć pajęcza.
Czasami pająk ma naprawdę zły dzień i robiąc taki balon dotyka okoliczne nerwy włączając te nerwy w ściankę balonika ( co za zły zbieg okoliczności).
Nie mam pojęcia co powoduje, że ten pająk ma taki humor przy tworzeniu opony pajęczej – staje się to prawdopodobnie przed urodzeniem.
Ale też może być tak, że kosmki opony pajęczej które normalnie pozwalają wypływać płynowi z centralnego systemu nerwowego poprzez oponę twardą do przestrzeni twardówkową (epidural), gdzie czasami zdarzają się „złe dni” . Płyn wpływa właśnie do tych kosmków zamiast przez nie i formuje baloniki. To może także wyjaśniać dlaczego płyn się może wydostać poza oponę twardą.
Jedynym miejscem gdzie jest dużo płynu mózgowo-rdzeniowego jest zbiornik krańcowy, który wciska się aż do kości krzyżowej 2.
Kosmki muszą mieć także jakiegoś rodzaju zaworki, aby regulować normalne przepływanie płynu mózgowo-rdzeniowego bez cofania się innych płynów lub krwi do przestrzeni około opony pajęczynowej (część bariery krew – mózg).
To ma sens także przy formowaniu cyst .... te zaprzyjaźnione „pająki” lub genetyka lub psychologia – coś pozwala małym, tworzonym w oponie pajęczej, kosmkowym nienormalnościom, rosnąć do wymiarów baloników.
Nie można wykluczyć ich odradzania się, więc ta mała genetyczna wariacja (pozwalająca formować się balonikowi), może łatwo być przekazywana na następne pokolenia.
Jest duża ewidencja przypadków (na tym forum dyskusyjnym) przeżycia jakiegoś rodzaju zdarzenia ( uderzenie, uraz psychiczny, zatrucie pokarmowe?), które mogło wywołać rozrost baloników albo spowodować ucisk cysty aż do zakleszczenia nerwów.
